- قاسم ابن عساکر (سِ)
ابن ابی غالب المظفر بن محمود مشهور به بهاءالدین و مکنی به ابن عساکر از خاندان بنی هبه الله بن عساکر دمشقی است. وی طبیب و حدیث دان بود. و بیماران را به رایگان معالجه میکرد. مشیخه ای برای وی در هفت جلد نوشته اند که مشتمل بر 570 تن از مشایخ است، وی شعر نیز میگفته و در اواخر عمر خانه نشین شد و به تدریس حدیث اشتغال ورزید. ذهبی گوید وی محاسن فراوانی داشت و درمذهب به تخلیط نسبت داده میشد. تولد و وفاتش در دمشق بود. (629- 723 هجری قمری / 1231- 1323 میلادی) در البدایه والنهایه آمده است که وی غیر از حافظ مورخ ابن عساکر است. رجوع به الدررالکامنه ج 3 ص 239 والبدایه والنهایه ج 14 ص 108 و الاعلام زرکلی چ 2 ج 6 ص 21 شود